Ένα εκπληκτικό άρθρο για τις σημερινές εκλογές στην Μπανανία από τον καθηγητή Χρήστο Γιαννάρα που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή..
Ψήφος αντίστασης στη μικρόνοια
Tου Χρηστου Γιανναρα
Μοιάζει απίστευτο, αλλά το προεξοφλούν με σιγουριά οι δημοσκοπήσεις: Στις επερχόμενες εκλογές Τοπικής τάχα και Αυτοδιοίκησης, οι ελλαδίτες ψηφοφόροι θα ψηφίσουν και πάλι, στην πλειονότητά τους, κομματικούς υποψηφίους.
Πώς να εξηγήσουμε την άρνηση της κρίσιμης για το εκλογικό αποτέλεσμα μάζας να αντιληφθεί την πραγματικότητα; Τα εγκλήματα των δύο κομμάτων που κυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία τριάντα έξι χρόνια είναι εξόφθαλμα, αποδεδειγμένα, ψηλαφητά: Κατασπατάλησαν το απίστευτο χρήμα που εισέρευσε στη χώρα (για πρώτη φορά στην κρατική μας ιστορία) και απέβλεπε να επιτευχθεί σύγκλιση της ελλαδικής με τις οικονομίες των χωρών της Ε.Ε. Ξέφρενη σπατάλη και επιπλέον απίστευτος, παρανοϊκός δανεισμός. Μοίραζαν τα κόμματα διορισμούς, επιδοτήσεις, ρουσφέτια, μπούκωναν τον υπόκοσμο των λακέδων και της καμαρίλας τους με αδιάντροπο πλούτο, ωμά, απροκάλυπτα, χυδαία. Πνίγοντας κυριολεκτικά τη χώρα στα χρέη.
Χωρίς να λύσουν, στα τριάντα έξι αυτά χρόνια, ούτε ένα πρόβλημα – το ασφαλιστικό, ας πούμε, ή το συγκοινωνιακό ή της μηχανοργάνωσης του κράτους (δεν συζητούμε για την παιδεία, την υγεία, την άμυνα, τη δικαιοσύνη). Το μόνο που τους ενδιέφερε, μα αποκλειστικά το μόνο, ήταν η επανεκλογή τους, η κραιπαλική ηδονή της εξουσίας. Τίποτε άλλο. Και όταν πια η καταστροφή ήταν αδύνατο να αναχαιτιστεί, ο ένας πρωθυπουργός το ’σκασε πανικόβλητος, δίχως ίχνος ντροπής ή αυτοσεβασμού. Και έσπευσε να αναλάβει ο μειονεκτικός σε επιγνώσεις αντίπαλος, για να αλωνίζει επί μήνες τα διεθνή κέντρα, απολαμβάνοντας τουριστικά το κελεπούρι της πρωθυπουργίας και διαφημίζοντας στους δανειστές της χώρας την αναξιοπιστία της και τη διαφθορά της.
Ποιος Ελληνας δεν βλέπει αυτά τα εξόφθαλμα, αποδεδειγμένα, ψηλαφητά δεδομένα; Κι όμως, όχι μόνο δεν κατεβαίνουμε στους δρόμους να διαδηλώσουμε οργή και αντίσταση, αλλά σπεύδουμε πειθήνια και ηλίθια να αμνηστεύσουμε, να κολακέψουμε, να επιβραβεύσουμε τους τυράννους μας, ψηφίζοντας τους εκλεκτούς των κομματικών συμφερόντων στην τάχα Αυτοδιοίκηση. Πού είναι λοιπόν το περιβόητο «φιλότιμο» του Ελληνα, η «περηφάνια» του, το «αδούλωτο φρόνημά» του; Ακόμα και την ψήφο του, το τελευταίο απομεινάρι διαφοράς από τον σκλάβο, τον ραγιά, την προσφέρει για να μετρήσουν οι διεφθαρμένες κομματικές συντεχνίες τις περιστασιακές μεταβολές στα ποσοστά της ισχύος τους.
Να κατεβούμε στους δρόμους μάς το έχει απαγορεύσει ο παλαιοημερολογητισμός του Περισσού: μονοπωλεί μεθοδικά κάθε δημόσια μαζική διαμαρτυρία, την «καπελώνει» αυθαίρετα, η κραυγή και οργή των πολιτών μετατρέπεται σε αθέλητη υποστήριξη της πιο υπάνθρωπης ολοκληρωτικής μονοτροπίας. «Δεν κοτάς ν’ αγγίξεις μιαν από τις αξίες που ικανοποιούν τα αισθήματά σου για κοινωνική δικαιοσύνη, έγραφε ο Ελύτης, και βρίσκεσαι να “κάνεις πορεία” μ’ έναν συρφετό ανθρώπων που δεν έχουν δική τους σκέψη, αλλά την περιμένουν από τον καθοδηγητή τους». Δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα ακομμάτιστη πρωτοβουλία για μαζική πολιτική εκδήλωση, που να μην την ιδιοποιηθεί η μικρόνοια και ψυχανωμαλία των καπήλων της Αριστεράς.
Μας απομένει η ψήφος, για να συντηρούμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε πολίτες, ότι πολίτευμα της χώρας είναι η δημοκρατία. Ψευδαίσθηση, στάχτη στα μάτια, για να συνεχίζουν οι μαφιόζοι των κομματικών συντεχνιών να παίζουν με τη δική μας αφέλεια, την παιδαριώδη επιπολαιότητά μας. Τάχα ότι λειτουργούν πολιτικοί θεσμοί, τάχα ότι διαχειριζόμαστε τις τύχες και το μέλλον μας, καμαρωτοί στη σειρά για να βρεθούμε πίσω από το παραβάν, να αξιοποιήσουμε τα «δικαιώματα» του πολίτη! Μας παραμυθιάζουν οι ανίκανοι, ενώ το ξέρουμε, το βλέπουμε: Η δευτεράντζα της κομματοκρατίας, δήμαρχοι, νομάρχες, περιφερειάρχες τώρα ή ό,τι άλλο παραπληρωματικό, ούτε τις λακκούβες στους δρόμους ή τις αγέλες των αδέσποτων δεν είναι ικανοί να αντιμετωπίσουν. Τοποτηρητές είναι, ελάσσονες, των κομματικών συμφερόντων.
Βρίσκουν και τα κάνουν. Οι μάζες των ευνουχισμένων, των δίχως σκέψη και κρίση ψηφοφόρων, μοιάζει να μην έχουν καταλάβει πού έχουμε φτάσει και γιατί. Γιατί σε λούκι στερήσεων, φτώχειας, ανεργίας, εφιαλτικής αβεβαιότητας για το αύριο, γιατί πουθενά ελπίδα ανάκαμψης; Πώς βρέθηκε να είναι πρωθυπουργός ένα τόσο μειονεκτικό άτομο με τόσο κραυγαλέα υστερήματα, πώς γίνεται να έχουμε υπουργό Εξωτερικών και υπουργό Οικονομικών ανθρώπους πρωτόπειρους, πρωτοφανέρωτους στον δημόσιο βίο, σήμερα που διακυβεύεται η ίδια η ιστορική μας επιβίωση, η αξιοπιστία και η τιμή του ονόματός μας στον διεθνή στίβο; Δεν είχε τίποτε καλύτερο να επιστρατεύσει το κομματικό μας σύστημα στην κρίσιμη αυτή ώρα;
Οχι, δεν είχε, είναι φανερό. Η αξιωματική αντιπολίτευση είναι μια εξ ίσου θλιβερή και ευτελισμένη συναγωγή μετριοτήτων, σπιθαμιαία αναστήματα λιμασμένων για επιστροφή στην εξουσία, αναπολόγητων ακόμη για πράξεις απύθμενης φαυλότητας και διαφθοράς. Αυτά τα «κόμματα εξουσίας» δεν είναι πολιτικοί σχηματισμοί, είναι καρκινώματα στο κοινωνικό σώμα, εστίες μολυσματικές, απεργάζονται θάνατο. Ομως, η κρίσιμη εκλογική μάζα, ψηφοφόροι δίχως σκέψη και κρίση, τους εκλεκτούς αυτών των κομμάτων θα ψηφίσουν, δεν καταφέρνουν να συνδέσουν τον εφιάλτη που ζούμε με τα συγκεκριμένα εγκλήματα που τον προκάλεσαν και με τους αυτουργούς των εγκλημάτων.
Ο ευνουχισμός έχει συντελεστεί μεθοδικά, έντεχνα, «ανεπαισθήτως». Αν υπάρξουν ιστορικοί στο μέλλον με ενδιαφέρον για την περίπτωσή μας, το υλικό μελέτης του ευνουχισμού μας θα τους προσφερθεί άφθονο: Τα σχολικά βιβλία που τιτλοφορούνται «Η Γλώσσα μας», ο γκαιμπελικός προπαγανδισμός του ψυχωτικού «φιλαθλητισμού», του κρατικού τζόγου, ο επιχορηγούμενος κιτρινισμός και κρετινισμός των τηλεοπτικών καναλιών. Ακρως αποτελεσματικές πρακτικές εξηλιθίωσης της κρίσιμης εκλογικής μάζας.
Ετσι έχουν εξασφαλισμένη και αυτή τη φορά την επανεκλογή τους δήμαρχοι εξοργιστικής ανικανότητας, επιβαρυμένοι με εγκλήματα φαυλότητας σε προγενέστερες υπουργικές τους θητείες. Σίγουρη η επανεκλογή και νομαρχών που εκκρεμούν σε βάρος τους ποινικές διώξεις, θριαμβική η επικράτηση πληθώρας ασημαντοτήτων, ανθρώπων θλιβερού επιπέδου ικανοτήτων και καλλιέργειας, με μοναδικό προσόν το κομματικό χρίσμα.
Η «μαγιά» που αντιστέκεται στον εξανδραποδισμό λογαριάζει τους κομματικά κεχρισμένους, όποιοι κι αν είναι, σαν χολεριασμένους. Ακομμάτιστους υποψήφιους τους ψηφίζει. Οπου δεν υπάρχουν: λευκό ή αποχή.
Παραθέτω αυτούσιο ένα κείμενο του 18χρόνου ανιψιού μου με αφορμή την κατάληψη που έγινε στο σχολείο του αυτές τις μέρες:
Πολύ εύκολο να ψηφίσεις κατά, πολύ εύκολο να απειλήσεις μαθητές με αποβολή, πολύ εύκολο να είσαι γονιός και να έρθεις να βρίζεις τους καταληψίες-αλήτες. Γιατί για αυτούς είσαι αλήτης, ένα ρεμάλι που έτσι επειδή γούσταρες έκλεισες το σχολείο. Κανείς όμως δεν βλέπει το γιατί να γίνονται όλα αυτά. Γιατί κλείνει το σχολείο; Γιατί χαίρονται όλοι οι μαθητές όταν κλείνει το σχολείο; Γιατί όλοι μισούν το σχολείο; Κανείς δεν έκατσε να δει το πρόβλημα από την ρίζα του. Δεν είδαμε ποτέ κανέναν να έρχεται και να ρωτάει το πιο απλό ‹‹γιατί γίνεται κατάληψη;››. Επιπλέον πολύ μαθητές λένε ‹‹ε, εντάξει έχει πρόβλημα η παιδεία, εγώ θα την αλλάξω; ››. Όχι βέβαια! Ένα σχολείο δεν θα αλλάξει τίποτα, λογικό. Όλοι μαζί όμως; Όλοι μαζί με μαζικές καταλήψεις, πορείες, συγκεντρώσεις; Τότε ναι θα αλλάξουν πολλά. Όλοι νοιάζονται για τις εκδρομές και για το αν το παιδί του θα είναι πρόβατο και όχι καταληψίας. Σταματήστε επιτέλους να νοιάζεστε μόνο για τις εκδρομές. Η ζωή σας δεν κρίνεται από το εάν θα πάτε εκδρομή αλλά από την παιδεία. Επίσης γονείς σταματήστε να κάνετε, αυτό που τόσα χρόνια έχετε μάθει να κάνετε καλά, να κατακρίνεται ότι δεν σας αρέσει χωρίς να το επεξεργαστείτε. Ελάτε μία μέρα στο σχολείο να δείτε από κοντά τα προβλήματα να μας ρωτήσετε γιατί δεν θέλουμε τα σχολείο. Ποτέ όμως δεν είδα ούτε έναν, να έρθει και να μας μιλήσει και να προβληματιστεί μαζί μας. Ποτέ κανένας καθηγητής δεν νοιάστηκε για το εάν μας αρέσει το σχολείο, το πώς γίνεται το μάθημα. Όλοι σας νοιάζεστε μονάχα για να βγάλετε την ύλη για να μην σας κάνουν παρατήρηση από το υπουργείο. Όλοι θέλετε να περάσει γρήγορα η ώρα και να πάτε σπιτάκι, δίχως όμως να μάθετε τίποτα απολύτως στα παιδιά, στα δικά σας παιδιά. Δεν είδα όταν έχουμε κατάληψη να έρχεστε και να σας απασχολούν τα προβλήματα μας. Το μόνο που κάνετε είναι να ζητάτε κάποιον υπεύθυνο ή να σπάσουμε την κατάληψη (αφού πρώτα μας απειλείτε) και να ζητάτε να γίνει δημοκρατική ψηφοφορία υπέρ ή όχι της κατάληψης. Να την βράσω την δημοκρατική ψηφοφορία. Όταν δεν μας αρέσει το μάθημα δεν αλλάζετε κάτι, όταν αποβάλλεται μαθητής δεν κάνετε συμβούλιο. Ωραία ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ δημοκρατία, να την χαίρεστε. Τέλος γονείς μην βρίζεται μόνο, ελάτε κοντά μας. Ήδη με τις επιλογές σας τόσα χρόνια τα κάνατε χάλια, τουλάχιστον βοηθήστε μας ή διαφορετικά αφήστε μας να αλλάξουμε εμείς αυτή τη σάπια ζωή που το μόνο που δεν κάνουμε είναι να ζούμε. Θέλουμε ένα καλύτερο κόσμο, δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά μόνο τα παιδιά σας. Κάνουμε όνειρα - μη σκοτώνετε τα όνειρά μας.
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας. ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ. Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς. Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο για τη «βιτρίνα», παχύνατε, καραφλιάσατε, ΞΕΧΑΣΑΤΕ. Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε, Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε, να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.ΜΑΤΑΙΑ.
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι, έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και
περιμένετε τη μέρα που θα πεθάνετε. Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε, δεν δημιουργείτε. Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε. ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ. Πού είναι οι γονείς; Πού είναι οι καλλιτέχνες; Γιατί δε βγαίνουν έξω: ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ.
Και μια ενδιαφέρουσα εκπομπή για την παιδεία που πρέπει να μας προβληματίσει όλους:
Πριν κάποιους μήνες έτυχε να πάω στο Βερολίνο για 10 μέρες..Εκεί είδα μια πόλη που σου ψιθύριζε στο αυτί : "Μείνε εδώ..Είμαι μια πόλη για να γουστάρεις να μένεις".. Γιατί οι τύποι φτιάξανε μια πόλη που παρέχει στον κάτοικο απίστευτες ανέσεις και ποιότητα ζωής..Από τα δεκάδες πάρκα και τους ποδηλατοδρόμους, μέχρι τα μέσα μαζικής μεταφοράς (Το μετρό παρασκευή και Σάββατο λειτουργεί όλο το βράδυ),τα όμορφα κτίρια, την έλλειψη κίνησης και πολλά άλλα..Και δεν είναι η μόνη πόλη στην Ευρώπη που είναι έτσι..
Αυτό το δάσος βρίσκεται στο κέντρο της πόλης
Βλέποντας και ζώντας για λίγο το Βερολίνο δεν άντεξα να μην το συγκρίνω με την καθημερινότητα μου στην πόλη του Άνθιμου,του Παπαγεωργόπουλου και του Ψωμιάδη..Μια πόλη με πολλά άσχημα κτίρια (η γνωστή αντιπαροχή στη δεκαετία του 70 έδωσε μεν στέγη σε πολύ κόσμο, άλλα γέμισε τις πόλεις με αντιαισθητικές πολυκατοικίες), με πολύ κακό σύστημα μ.μ.μ., με κίνηση στους δρόμους όλο το 24ώρο, χωρίς πάρκα και πράσινο (έχει πλάκα που κάνουν κανά μικροσκοπικό παρκάκι, βάζουν και λίγο γρασίδι και γράφουν στις πινακίδες να μην πατάμε..Ρε βλάκες το γρασίδι είναι για να το πατάμε και να αράζουμε..Σε λίγο θα το βάζετε και σε γυάλες να το παίρνουμε μόνο μάτι),χωρίς ποδηλατόδρομους, χωρίς τίποτα..Μια πόλη που σε κουράζει καθημερινά..Σου ουρλιάζει στο αυτί : "Φύγε μακρυααα.."..
Κατάθλιψη σε πιάνει όταν σκέφτεσαι πως θα μπορούσε να είναι μια ελληνική πόλη σαν την Σαλονίκη..Γιατί το Βερολίνο σαν τοπίο είναι μια πεδιάδα με έναν ποταμό..Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη με θάλασσα και βουνό και ωραίο καιρό όλο τον χρόνο..Θα μπορούσε να ήταν μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Ευρώπης..Αλλά εδώ ακόμα και στο 2010 συνεχίζουν να χτίζουν τις νέες περιοχές της πόλης χωρίς κανένα σοβαρό σχέδιο με πολυκατοικίες καρμπόν, χωρίς ίχνος αρχιτεκτονικής φαντασίας..
Και έτσι συνεχίζεται η καθημερινότητα μας μέσα στην απαίσια πόλη..Όλοι να τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ σε μια πόλη που ουρλιάζει..ΦΥΓΕ..
Συννεφιά σήμερα, οπότε ο πρωινός καφές ξεκινάει με συνοδεία μουσικής..
Αυτό το blog έγινε για να καταγράφω ιστορίες από αυτό το μοναδικό κράτος στο οποίο ζούμε. Υπάρχουν ιστορίες αστείες, αλλά οι περισσότερες είναι εξοργιστικές..
Αυτή τη στιγμή στη χώρα η νέα γενιά συντηρείται από τους γονείς.Έχουμε φτάσει 30 χρονών και βλέπω τους περισσότερους από τον κύκλο μου να ζούνε ακόμα με τους γονείς τους.Και πως να μην ζούνε όταν δεν υπάρχουν δουλειές και αν είναι κάποιος τυχερός και βρες μία, οι οικονομικές απολαβές δεν αρκούν ώστε να πιάσει δικό του σπίτι. Για τις δουλειές θα μιλήσω σε ξεχωριστό θέμα μιας και δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Η κατάσταση στη χώρα έχει μιζεροποιήσει όλους τους νέους (εξαιρούνται ίσως οι φοιτητές που είτε δεν ξέρουν τι τους περιμένει, είτε το ξέρουν αλλά περνάνε καλά τα ξέγνοιαστα φοιτητικά χρόνια-και καλά κάνουν). Και η μιζέρια και η απαισιοδοξία που είναι διάχυτη σε κάθε συζήτηση απορρέει από την μία από την έλλειψη λύσεων για το παρόν και από την άλλη από την έλλειψη προοπτικής αλλαγής της κατάστασης στο μέλλον.
Και πως να αντλήσει ένας νέος αισιοδοξία, όταν βλέπει ότι τις λύσεις τις έχουν αναλάβει οι διεφθαρμένοι πολιτικοί και το γνωστό για το ρόλο τους στις διάφορες χώρες Δ.Ν.Τ.; Γιατί στην ελλάδα εκτός της παγκόσμιας κρίσης και του Δ.Ν.Τ. έχουμε να ξεπεράσουμε και την ελληνική κρίση. Αυτήν που έχουμε εδώ και χρόνια και όλοι σφυρίζουνε αδιάφορα.Βλέπω πολλούς γύρω μου και ειδικά μεγάλους να έχουν πέσει από τα σύννεφα με τα γεγονότα του τελευταίου χρόνου και την εμπλοκή του Δ.Ν.Τ. Κανείς ρε σεις δεν ήξερε για το τι παίζει στη χώρα. Ποιος δεν πλήρωνε τους φόρους τόσα χρόνια; Ποιος έψαχνε βύσμα για να βολευτεί και να βολέψει και όλα τα παιδιά του; Ποιος κοιτούσε να φάει τις επιδοτήσεις χωρίς να παράγει έργο;Ποιος ψήφιζε επί 30 χρόνια τα 2 κόμματα; Δυστυχώς η γενιά των γονιών μας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι τα έκαναν σκατά και τώρα οι νέοι τα λουζόμαστε.
Αυτή την ελληνική κρίση θα την ξεπεράσουμε ποτέ; Γιατί εγώ ακόμα και σε αυτές τις εποχές που ζούμε βλέπω να μην αλλάζει η νοοτροπία και οι περισσότεροι να ισχυρίζονται πως οι ξένοι μας έχουν βάλει στο μάτι και μας τσακίζουν άδικα.(που έχει και μια δόση αλήθειας), αλλά δεν γίνεται να μην κοιτάμε και τις δικές μας ευθύνες που επιτρέπουμε τώρα κερδοσκόπους να οργιάζουν. Και είμαι σίγουρος ότι αν αύριο λυνόταν το οικονομικό πρόβλημα στην Ελλάδα, όλοι θα συνέχιζαν να ζούνε με την κωλονοοτροπία του νεοέλληνα; Αν ένα καλό μπορούμε να κερδίσουμε από την κρίση είναι να αλλάξουμε επιτέλους νοοτροπία.
Πολλά ζητάω θα μου πείτε. Πως να αλλάξει νοοτροπία μια χώρα χωρίς παιδεία:
Το κίνημα της απελευθέρωσης ζώων (Animal Liberation) αποτελείται από μικρές αυτόνομες ομάδες, ατόμων από όλον τον κόσμο που αναλαμβάνουν ενέργειες άμεσης δράσης. Οι επίγονοι του κινήματος απελευθέρωσης προέκυψαν από το Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων - Animal Liberation Front (ALF), το οποίο με τη σειρά του προήλθε από τους σαμποτέρς των κυνηγιών στην Αγγλία του 1970. Το ALF, που στάθηκε το πιο δραστήριο υπόγειο δίκτυο απελευθέρωσης στις ΗΠΑ, έχει επιλέξει να λειτουργεί κάτω από ένα συγκεκριμένο πλαίσιο που αποτελείται από τις εξής θέσεις:
1)Απελευθέρωση ζώων από μέρη όπου κακοποιούνται, πχ εργαστήρια, φάρμες παραγωγής, φάρμες γούνας κλπ, και εύρεση νέων σπιτιών όπου θα μπορούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή, χωρίς να υποφέρουν. 2)Πρόκληση οικονομικών ζημιών σε αυτούς που κερδοσκοπούν από την εξαθλίωση και την εκμετάλλευση των ζώων. 3)Αποκάλυψη του τρόμου και του σαδισμού που διαπράττεται εναντίον των ζώων στα κλουβιά, με ενέργειες άμεσης δράσης και απελευθέρωσης. 4)Λήψη όλων των αναγκαίων προφυλάξεων ώστε να μη προκληθεί βλάβη σε οποιοδήποτε ζώο, ανθρώπινο ή όχι. 5)Κάθε ομάδα ανθρώπων που είναι φυτοφάγοι ή vegans και αναλαμβάνουν ενέργειες σύμφωνα με το παραπάνω πλαίσιο έχουν το δικαίωμα να θεωρούνται μέρος του Animal Liberation Front.
Φιλοσοφία του κινήματος απελευθέρωσης ζώων:
Το κίνημα απελευθέρωσης ζώων είναι ένας χαλαρά συνδεδεμένος ιστός από αυτόνομους πυρήνες ανθρώπων που εσκεμμένα παραβιάζουν τον νόμο για να ελευθερώσουν ζώα από την αιχμαλωσία και τη φρίκη της εκμετάλλευσης. Καθώς οι ακτιβιστές ενός πυρήνα δεν γνωρίζουν αυτούς ενός άλλου, η μη-ιεραρχική δομή και η ανωνυμία εμποδίζει τις αρχές από το να διαλύσουν την οργάνωση. Οι ακτιβιστές της απελευθέρωσης των ζώων εισβάλλον σε κτίρια, φάρμες, εργαστήρια, με σκοπό να αφήσουν ελεύθερα ή να διασώσουν ζώα. Επίσης καταστρέφουν την ιδιοκτησία ώστε να παρεμποδίσουν περαιτέρω εκμετάλλευση των ζώων και για να χτυπήσουν οικονομικά τις εταιρίες εκμετάλλευσης. Οι δράσεις τους έχουν χτυπήσει πολλά εργαστήρια, έχουν κλείσει για πάντα άλλα, και έχουν εμποδίσει άλλα να εδραιωθούν από φόβο μιας επαπειλούμενης επίθεσης. Ενδέχεται επίσης να χρησιμοποιήσουν τον εκφοβισμό ούτως ώστε να προλάβουν μεγαλύτερη καταπίεση και δολοφονίες ζώων. Με την ανάπτυξη του κινήματος απελευθέρωσης ζώων, εμπνεύστηκαν και δημιουργήθηκαν πολυάριθμες άλλες απόπειρες άμεσης δράσης και απελευθέρωσης ζώων. Αυτές κυμαίνονται από ομάδες όπως η Justice Department («Υπουργείο Δικαιοσύνης») και η Animal Rights Militia (Περίπολος των Δικαιωμάτων των Ζώων – ΑRM), που αντίθετα με το ALF υπερασπίζονται και χρησιμοποιούν βίαιες τακτικές (όπως η αποστολή δεμάτων-βομβών με το ταχυδρομείο) μέχρι τις Compassion Over Killing και Mercy For Animals που εισβάλλουν σε φάρμες παραγωγής απελευθερώνοντας ζώα αλλά αποκηρύσσουν τακτικές καταστροφής περιουσίας. Οι άνδρες και οι γυναίκες του κινήματος απελευθέρωσης ζώων έχουν παρομοιαστεί με τους «Μαχητές της Ελευθερίας» που απελευθέρωναν αιχμαλώτους στην ναζιστική Γερμανία και κατέστρεφαν εξοπλισμούς, αλλά και με το κίνημα ενάντια στο Απαρτχάιντ του Nelson Mandela… Αν θεωρήσουμε μαζί με τους απελευθερωτές ζώων ότι τα ζώα έχουν κάποια βασικά δικαιώματα, θα συμφωνήσουμε μαζί τους ότι οι επιστήμονες ή οι εταιρίες δεν μπορούν να έχουν κάποια ζώα σαν ιδιοκτησία τους. Με απλά λόγια, τα ζώα έχουν δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία, και την επιδίωξη της ευτυχίας, σε αντίφαση με τη κατάσταση στην οποία βρίσκονται (συχνά κυριολεκτικά) αιχμάλωτα. Ακόμη κι αν η «έρευνα» πάνω στα ζώα εξυπηρετεί τους ανθρώπους, και υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες ότι δεν τους εξυπηρετεί καθόλου (για περισσότερα σ αυτό το θέμα, δες το www.curedisease.com) αυτό δεν εγγυάται ότι πρέπει να γίνονται, όπως και οι έρευνες πάνω σε μη σύμφωνους ανθρώπους για το καλό των ζώων. Το μόνο εχέγγυο του προνομίου των ανθρώπινων επί των ζωικών συμφερόντων είναι μια προκατάληψη, μια ηθική κατασκευή εξίσου δολοφονική με το ρατσισμό ή το σεξισμό: η ανωτερότητα του ανθρώπου… Αφότου η επαφή με κάποιο από τα άτομα του κινήματος απελευθέρωσης ζώων δεν είναι πιθανή (η ανωνυμία που λέγαμε), η χρήση προκηρύξεων είναι ένας τρόπος επικοινωνίας με τον καθένα, από τις παράνομες ομάδες υποστήριξης και τις επιφανείς οργανώσεις δικαιωμάτων των ζώων μέχρι τα ΜΜΕ. Μιας και τα άτομα που εμπλέκονται σε παράνομες ενέργειες δεν μπορούν να μιλήσουν δημόσια γι αυτές, κάποια άλλα άτομα δημιούργησαν το North American Animal Liberation Press Office (βορειοαμερικανικό γραφείο τύπου απελευθέρωσης ζώων - NAALPO). Μιας και αυτά δεν εμπλέκονται στις ίδιες τις παράνομες ενέργειες, δεν είναι σε θέση να δώσουν λεπτομέρειες γι αυτές, μπορούν όμως να παρέχουν αρκετές κοινωνικο-ιστορικές πληροφορίες για να προσδιορίσουν καλύτερα τους λόγους που έγιναν αυτές, και να φωτίσουν μια διαφορετική οπτική από αυτή που διαμορφώνουν οι εταιρίες που εκμεταλλεύονται τα ζώα και οι απολογητές των ειδικών νομοθεσιών.
Ιστορία του κινήματος απελευθέρωσης ζώων
Στα 1970 στην Αγγλία, κάποιοι ακτιβιστές πέρασαν από τις νομικές διαδικασίες κατάργησης του κυνηγιού σε παράνομες μορφές σαμποτάζ αφού αντιμετώπισαν την κρατική καταστολή κι έψαξαν για πιο αποτελεσματικές τακτικές. Μια ομάδα σαμποτάζ, η Band of Mercy διεύρυνε την προσοχή της και σε άλλες περιπτώσεις εταιριών εκμετάλλευσης ζώων όπως στα πειράματα και ξεκίνησε τη χρήση των εμπρησμών σαν εργαλείο καταστροφής περιουσίας. Δυο από τους πρωτεργάτες του συνελήφθησαν το 1974 και αφέθηκαν ελεύθεροι έναν χρόνο αργότερα. Ο ένας, ο Cliff Goodman, έγινε ο πρώτος επίσημος χαφιές του κινήματος απελευθέρωσης ζώων, ενώ ο άλλος, ο Ronnie Lee, εμβάθυνε στις πεποιθήσεις του και το 1975 σχημάτισε μια νέα αντάρτικη ομάδα που ονόμασε Animal Liberation Front. Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι πολυάριθμοι αγώνες ενάντια στα πειράματα σε ζώα στην Αγγλία, γονιμοποίησαν ένα δεύτερο κύμα άμεσης δράσης που τελικά παρέμεινε εγκλωβισμένο σε νόμιμες μορφές διαμαρτυρίας. Στους αγώνες αυτούς, που συχνά ήταν επιτυχημένοι, μεγάλο ρόλο έπαιξε από τα τέλη του 1990 το SHAC, που δημιουργήθηκε με σκοπό να κλείσει ένα από τα μεγαλύτερα εργαστήρια βασανισμού ζώων: το Huntingdon Life Sciences (HLS). To SHAC εγκαινίασε τακτικές όπως το μπλοκάρισμα τηλεφώνων, e-mail, φαξ, διαδηλώσεις στα σπίτια επιλεγμένων στόχων, αδιάκοπη πίεση σε δευτερεύουσες εταιρίες που παρέχουν υπηρεσίες στην HLS κλπ. Δέθηκαν επίσης με παράνομες τακτικές όπως η καταστροφή ιδιοκτησίας για την άσκηση μεγαλύτερης πίεσης στην HLS ή και σε πελάτες της. Η επιτυχία της στην αποδυνάμωση της HLS και την κατάρρευση των μετοχών της, ενέπνευσε πολλές ομάδες που άνθισαν στον αγγλοσαξονικό κόσμο. Μια από αυτές η SPEAK πέτυχε να ακυρώσει την εγκατάσταση ενός νέου εργαστηρίου ζωικής έρευνας στα πανεπιστήμια των Cambridge και Oxford το 2004, ενώ μια άλλη το κίνημα Save the Newchurch Guinea Pigs (SNGP) πέτυχε το κλείσιμο φάρμας εκτροφής ινδικών χοιριδίων τον Γενάρη του 2006. Εντωμεταξύ το ALF μετανάστευσε στις ΗΠΑ στις αρχές του 1980 και είναι πλέον ένα διεθνές κίνημα με δράσεις σε δεκάδες χώρες. Πίσω στη Βρετανία, το κίνημα απελευθέρωσης των ζώων έχει πια δυναμώσει αρκετά ώστε να θέτει σε κίνδυνο την άλλοτε κραταιά βιομηχανία φαρμακευτικών ειδών, πειραμάτων και πλέον αποτελεί μια σοβαρή οικονομική απειλή. Ως απάντηση στην αύξουσα δύναμή του, οι τοπικές αρχές, η βρετανική αστυνομία και το FBI λαμβάνουν ολοένα και πιο αυστηρά μέτρα εναντίον του. Τον Αύγουστο του 2005 με τη σύνταξη μιας «μαύρης λίστας» επικυρώθηκε η απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ πάρα πολλών ατόμων λόγω της δημόσιας υπεράσπισης τακτικών απελευθέρωσης ζώων. Σταθμός της αυξανόμενης καταστολής που δέχεται το κίνημα απελευθέρωσης ζώων υπήρξε η λεγόμενη δίκη GANDALF του 1997, ονομασμένη έτσι από τα ακρωνύμια των Green Anarchist (για πληροφορίες-επικοινωνία: www.greenanarchist.org και ταχυδρομικά BCM 1715, London WC1N 3XX) και του Μετώπου Απελευθέρωσης των Ζώων (GA and ALF) κατά την οποία μετά από ποινικές διώξεις πάνω από 53 ατόμων, δικάστηκαν 3 μέλη του GA και 2 υποστηρικτές του ALF για «συνωμοσία με σκοπό την πρόκληση παράνομων ζημιών». Προφυλακίστηκαν αλλά τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι στο εφετείο μετά από μια δυναμική καμπάνια αλληλεγγύης.
Χαρακτηριστικά της δράσης του ALF και άλλων ομαδοποιήσεων:
Το Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων είναι απόλυτα αποκεντρωμένο και αντι-ιεραρχικό. Ο καθένας μπορεί να αναλάβει την ευθύνη μιας ενέργειας σύμφωνης με τις βασικές αρχές του ALF. Σε σχέση με τις οργανώσεις που χρησιμοποιούν βία όπως το Animal Rights Militia (ARM) ή το Justice Department, ο Robin Webb που διατηρεί το γραφείου τύπου του ALF (δηλαδή την ιστοσελίδα www.animalliberationpressoffice.org όπου ανακοινώνονται οι αναλήψεις ευθύνης) δήλωσε στο περιοδικό No Compromise (www.nocompromise.org), ότι τέτοιες τακτικές δεν αποκλείονται, απλά δεν αποτελούν μέρος της δράσης των ακτιβιστών του ALF. Επιπλέον, υπάρχουν οι δράσεις του Earth Liberation Front (Μέτωπο απελευθέρωσης της Γης – ELF) που στοχεύουν στο σαμποτάζ και την πρόκληση οικονομικών καταστροφών ώστε να εμποδίσουν την εκμετάλλευση και τη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, κυρίως ενάντια σε σοδειές μεταλλαγμένων κλπ. Το ELF γεννήθηκε επίσης στη Βρεττανία, στα 1992 από πρώην μέλη της περιβαλλοντικής οργάνωσης Earth First! Όταν αυτή έτεινε προς την νομιμοποίησή της. Σύμφωνα με το άρθρο στην εφημερίδα της Earth First! που ανακοίνωνε την ίδρυση του ELF, αυτό, σε αντίθεση με το ALF, δεν επιδιώκει τη δημοσιότητα των ΜΜΕ για τις ενέργειές του αλλά το σκοτάδι που βοηθά την εξάπλωσή τους και την ανωνυμία των φορέων τους. Από την άλλη το ALF επιδιώκει σταθερά τη μέγιστη δημοσιότητα για τις ενέργειές του, οι οποίες πάντως δεν περιορίζονται σε συγκεκριμένους στόχους και τακτικές. Έτσι από την απελευθέρωση αιχμαλωτισμένων ζώων σε εργαστήρια κλπ, των πρώτων χρόνων δράσης του ALF, πλέον περιλαμβάνεται ένα ευρύ φάσμα από τακτικές όπως: βανδαλισμοί, επιθέσεις με σπρέι, μπογιές, πέτρες, εμπρησμοί και απειλές εναντίον προσώπων και χώρων. Έτσι, μόνο το έτος 1999, καταγράφηκαν σύμφωνα με το BBC 1.200 εμπρησμοί, επιθέσεις και βανδαλισμοί σχετιζόμενοι με την απελευθέρωση ζώων στη Βρετανία. Μια από τις περιπτώσεις που απέκτησαν ιδιαίτερη δημοσιότητα ήταν η ανακοίνωση του ARM το 1984 ότι είχε δηλητηριάσει σοκολάτες Mars στα ράφια αδιευκρίνιστων σούπερ-μάρκετ, ως διαμαρτυρία στη χρηματοδότηση επιστημονικών προγραμμάτων βασισμένων στα πειράματα σε μαϊμούδες από την Mars. Παρόλο που το ARM δεν είχε δηλητηριάσει πραγματικά καμμιά σοκολάτα, πολλές αποσύρθηκαν και απέφεραν τεράστιες ζημιές στην εταιρία. Η ενέργεια αυτή σηματοδότησε και τη ρήξη με ένα μεγάλο μέρος του θεσμικού οικολογικού κινήματος. Το 1998 το ALF απελευθερώνει από μια φάρμα για γούνες 6.000 μινκ. Το 1999 ο φιλόζωος παραγωγός ταινιών Graham Hall, που είχε προηγουμένως δημοσιοποιήσει μια ταινία όπου ακτιβιστές του ALF συζητούσαν για ενέργειες άμεσης δράσης, έπεσε θύμα απαγωγής και σταμπαρίστηκε με τα αρχικά ALF στον κώλο. Μετά την καταγγελία του στις αστυνομικές αρχές, ο Robin Webb, που παρεπιμπτόντως πρωταγωνιστούσε στη κουβέντα που κατέγραψε η χαφιέδικη ταινία του Hall, έβγαλε μια ανακοίνωση με τίτλο: Όσοι βγάζουν το ψωμί τους με τέτοια μέσα, πρέπει που και που να αντικρίζουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Από το 1999 κι έπειτα η Huntingdon Life Sciences, η μεγαλύτερη εταιρία που εφαρμόζει πειράματα σε ζώα, στην Ευρώπη έγινε ένας «αγαπημένος» στόχος τόσο του ALF όσο και του SHAC (Stop Huntingdon Animal Cruelty) συγγενούς κινήματος του ALF. Το ALF στοχοποίησε πολλές φορές άτομα και εταιρίες που συνεργάζονται με την Huntigdon, πολλές φορές με αποτέλεσμα την απόσυρση της στήριξής τους σ΄ αυτή.
Το ALF απέναντι στη Βία:
Το ALF προσδιορίζεται ως μη-βίαιο, ορίζοντας τη βία σαν δράση φυσικού καταναγκασμού που επιβάλλεται σε ανθρώπους ή ζώα. Πράξεις που περιλαμβάνουν βία δεν μπορούν να κατοχυρωθούν στο ALF, ωστόσο το γραφείο τύπου του δεν αποκηρύσσει τη βία εκ μέρους του κινήματος απελευθέρωσης ζώων. Όταν ο διευθυντής της Huntingdon Life Sciences δέχθηκε επίθεση έξω από το σπίτι του από 3 πρώην ακτιβιστές του ALF, ο Robin Webb είπε χαρακτηριστικά: «Το ALF ήταν πάντα ενάντια στη πρόκληση βλαβών σε ζώα, αλλά δεν καταδικάζει τέτοιες ενέργειες, μιας και καταλαβαίνει πολύ καλά την οργή και την αγανάκτηση που οδηγεί τους ανθρώπους σε μια τέτοια δράση». Ο David Blenkinsop που πήρε μέρος στον ξυλοδαρμό αυτό, έχει την πλήρη αλληλεγγύη του ALF που τον θεωρεί δικό του πολιτικό κρατούμενο. Με το πέρασμα πολλών διαδηλωτών σε πιο βίαιες μορφές αγώνα, στα 1980, άλλαξε και η εικόνα που χρησιμοποιούσαν τα ΜΜΕ για να περιγράψουν τους ακτιβιστές, από συμπαθητικούς, εκκεντρικούς ζωόφιλους, ελαφρώς ρομαντικούς και ακραίους, έγιναν πλέον επικίνδυνοι τρομοκράτες. Ο Barry Horne, φίλος του Webbs, φυλακίστηκε σε 18 μήνες λόγω υποψιών για συμμετοχή του στις πρώτες βίαιες επιθέσεις του ARM (αποστολές παγιδευμένων δεμάτων) και σε επιθέσεις στο νησί του Wight που προκάλεσαν ζημιές ύψους 6 εκ. λιρών. Ο Barry πέθανε στο κελί του μετά από απεργία πείνας…
Το FBI και το κυνήγι -αναρχικών- μαγισσών:
Τον Γενάρη του 2005 το ΑLF καταχωρήθηκε και επίσημα στις «τρομοκρατικές απειλές κατά των ΗΠΑ» από τον τομέα Εθνικής Ασφάλειας, ενώ ξεχωριστή μνεία έχει γίνει στο ALF και το ELF από ομοσπονδιακούς πράκτορες, ως υπ’ αριθμόν 1 εθνική απειλή. Στη Βρετανία, έχουν αποκληθεί (πχ Daily Telegraph) «η πιο δυναμική τρομοκρατική οργάνωση». Το FBI έχει θέσει σε κίνηση επιχειρήσεις όπως η Operation Backfire και πιο πρόσφατα τη διαβόητη υπόθεση Green Scare («Πράσινη Απειλή»: παραπέμπει στην κόκκινη απειλή της εποχής της αντισοβιετικής προπαγάνδας, όρος που συνοψίζει τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις του αμερικανικούς κράτους ενάντια στους «οικο-αναρχικούς») κι έχει πραγματοποιήσει δεκάδες συλλήψεις. Παρακάτω, παραθέτονται αποσπάσματα από έρευνα του FBI για το κίνημα απελευθέρωσης των ζώων που ήρθε στο φως και βρίσκεται στο http://www.fbi.gov/congress/congress02/jarboe021202.htm της 12/2/2002 και έχουν κάποιο ενδιαφέρον: …Το 1994 ιδρυτικά μέλη της Earth First! του Σαν Φρανσίσκο δημοσίευσαν στην εφημερίδα της Earth First! την προτροπή να ακολουθήσει η οργάνωση έναν θεσμικό ρόλο αφήνοντας τις παράνομες ενέργειες, εκτός από διαδηλώσεις απαγορευμένες από την αστυνομία, στο ELF… …Το FBI έχει αντιπαρατάξει μια ισχυρή απάντηση στις απειλές που θέτει η εγχώρια και η διεθνής τρομοκρατία. Ανάμεσα στα έτη 1993 και 2003, ο αριθμός των ειδικών πρακτόρων που αφιερώνει το FBI στα αντιτρομοκρατικά προγράμματα έχει αυξηθεί περίπου 224%, σε 1.669 άτομα… …Η συνεργασία ανάμεσα στους υπερασπιστές του νόμου σε όλα τα επίπεδα αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό στοιχείο μιας συνεκτικής απάντησης στην τρομοκρατία. Αυτή η συνεργασία συνεπάγεται σε πιο υψηλή οργανωτική μορφή τις Δυνάμεις Αντιμετώπισης Συμβατικής Τρομοκρατίας (Joint Terrorism Task Forces) που έχουν ιδρυθεί σε 44 πόλεις σε όλη τη χώρα. Αυτές οι δυνάμεις είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές αντιμετωπίζοντας την τρομοκρατία διότι συνδυάζουν την εθνική και διεθνή πείρα του FBI με την εμπειρία του δρόμου των τοπικών υπερασπιστών του νόμου… …(στη συνέχεια παρατίθενται περιπτώσεις όπου το FBI συνετέλεσε στη σύλληψη και τις διώξεις ατόμων που συνελήφθηκαν για ενέργειες άμεσης δράσης)… …Παρόλη την πρόοδο που έχουμε σημειώσει, ομάδες όπως το ALF ή το ELF παρουσιάζουν μοναδικές προκλήσεις. Υπάρχουν ελάχιστες ιεραρχικές δομές σε αυτές τις οντότητες. Η οικο-τρομοκρατία αντίθετα με της παραδοσιακές εγκληματικές επιχειρήσεις δεν είναι σκληρά δομημένη και οργανωμένη… …Η αδυναμία των υπερασπιστών του νόμου να διεισδύσουν σε τέτοιες ομάδες εκδηλώθηκε με την αδυναμία των υπερασπιστών του νόμου να επιφέρουν τη σύλληψη κάποιου για τις πιο πρόσφατες εγκληματικές δραστηριότητες… …Προτού κλείσω, θα ήθελα να επιβεβαιώσω την αγαστή συνεργασία και βοήθεια που μας προσφέρει η Δασική Υπηρεσία στη διερεύνηση περιπτώσεων οικο-τρομοκρατίας… …Το FBI και όλοι οι ομοσπονδιακοί, κρατικοί και τοπικοί υπερασπιστές του νόμου θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες και μοναδικές προκλήσεις που θέτει η οικο-τρομοκρατία. Παρά την πρόσφατη ανάδειξη της διεθνούς τρομοκρατίας, παραμένουμε σε επιφυλακή για όλων των επιπέδων απειλές που δέχονται οι Ηνωμένες Πολιτείες. Τέλος, σε έρευνα που έγινε για λογαριασμό της καναδικής Security Intelligence Service (Commentary No 74, χειμώνας 199, διαβάζουμε: …O υψηλός επαγγελματισμός χαρακτηρίζει πολλές εξτρεμιστικές ομάδες όπως το ALF. Συχνά οργανώνονται σε απομονωμένους πυρήνες και είναι δύσκολο να διεισδύσεις ή να τους ταυτοποιήσεις, και υπάρχει σχετικά υψηλή μυστικότητα, τα μέλη πχ παροτρύνονται να μη χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα ώστε να αποφύγουν αναγνωρίσεις και παρακολούθηση. Οι ακτιβιστές ψάχνουν προσεκτικά κάθε στόχο, συχνά περνούν μέρες ή και μήνες φωτογραφίζοντας και χαρτογραφώντας τα συστήματα παρακολούθησης και τους φύλακες που υπάρχουν. Αν είναι δυνατόν, οι ίδιοι ακτιβιστές γράφονται σε γκρουπ ξενάγησης στις εγκαταστάσεις-στόχους, στρατολογούν προσωπικό που τους βοηθά, ή ακόμα πιάνουν δουλειά εκεί ώστε να μάθουν περισσότερα και να περνάν από τα συστήματα ελέγχου… … Ο τρόμος και μόνο είναι η κύρια τακτική των ακτιβιστών για τα δικαιώματα των ζώων. Χρησιμοποιούν τη βία με την δηλωμένη πρόθεση να αναγκάσουν τη κυβέρνηση να δράσει με έναν επιβεβλημένο τρόπο, να εισάγει ειδικές νομοθεσίες. Η τρομοκρατικές μέθοδοί τους είναι να εμπνεύσουν τον φόβο μέσω δηλητηριασμένων σοκολατοειδών, περίεργων γκράφιτι, με βίαια και απειλητικά τηλεφωνήματα, στέλνοντας παγιδευμένα δέματα, και καταστρέφοντας περιουσίες… …Υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τις πιθανότητες εξέλιξης από τον βανδαλισμό στον εμπρησμό και τις βόμβες και σε ακόμα πιο θεαματικά γεγονότα. Με ενέργειες που αντιγράφονται εύκολα από μεμονωμένα άτομα που ενδεχομένως να έθεταν σε κίνδυνο ζωές, και με την άνοδο της παραβατικότητας που θα μπορούσε να δημιουργήσει απρόβλεπτα προβλήματα για του υπερασπιστές του νόμου και το ποινικο – δικαστικό σύστημα…
6/9/2006: βανδαλισμοί στην κατοικία του γενικού διευθυντή της TEVA Neuroscience. Στην προκήρυξη που δημοσιοποιήθηκε αναφέρεται: «Ο Jon Congleton γενικός διευθυντής της TEVA Neuroscience Canada δέχθηκε την περασμένη βδομάδα την επίσκεψη του ALF. Αυτή η ενέργεια έγινε γιατί η TEVA συνεχίζει τις συμφωνίες με την Huntingdon Life Sciences, ακόμα και μετά τις αποδείξεις των εγκλημάτων της που ήρθαν στο φως. Αποσύρατε όλες τις συμφωνίες ή θα επιστρέψουμε».
12/9/2006: Περίπου 30 αγριόχοιροι απελευθερώθηκαν από φάρμα που εξέτρεφε ζώα στη Σκωτία από πυρήνα του «ALF Σκωτίας». Στην προκήρυξη αναφέρθηκε ότι τα ζώα αφέθηκαν ελεύθερα στο δάσος όπου ανήκουν κι όχι στα πολυτελή δείπνα.
13/9/2006: βανδαλισμός στα KFC: «Σπάστηκαν τα τζάμια του Kentucky Fried Chicken στη Philadelphia. Το μέρος αυτό έγινε συχνά στόχος διαμαρτυριών, μποικοτάζ, και τώρα θα κλείσει για τη σεζόν αυτή. Ελπίζουμε κάτι τέτοιο να βοηθήσει».
18/9/2006: παρέμβαση με σπρέι σε 4 McDonalds: «Σε τέσσερα McDonalds που βρίσκονταν 2 μίλια το ένα από το άλλο βάφτηκαν με σπρέι: Fuck MC'D, Meat is murder, ALF was here, και Mcmurder killers". Και τα τέσσερα βάφτηκαν μέσα σε 20 λεπτά. Μέχρι όλα τα ζώα και το περιβάλλον να αντιμετωπίζονται με σεβασμό, μέχρι όλα τα αδέρφια μας να μην ανησυχούν για τη βία του βιασμού και του φόνου. Μέχρι τότε τα ALF/ELF δεν θα πάψουν να υπερασπίζονται την Μάνα Γη."
19/9/2006: απελευθέρωση 23 κουνελιών από εργαστήρια: Η ενέργεια αυτή έγινε προς τιμή των 7 του SHAC (πληροφορίες στο: http://www.shac7.com). 23 κουνέλια απελευθερώθηκαν από το πειραματικό εργαστήρι της Capralogics στην Μασαχουσέτη. Στην προκύρηξη αναφέρεται επίσης: Κι ενώ οι 7 του SHAC οδεύουν προς τα κελιά τους απλά και μόνο επειδή μίλησαν δημόσια υπέρ των ζώων, όλοι εμείς που κάνουμε αυτή τη βρωμοδουλιά για την οποία μίλησε το δικαστήριο και τα ΜΜΕ είμαστε ακόμα ελεύθεροι. Σε αυτούς λοιπόν που συνεργάζονται με την HLS και σε όλους όσους κακοποιούν τα ζώα: έρχεται η σειρά σας, γαμιόληδες!…
Το να πολεμάς το σύστημα μέσα από το ίδιο το σύστημα, απλώς το ενισχύει. Αν χρησιμοποιούμε αυτές τις πρακτικές είναι γιατί γίνονται πραγματικά αντιληπτές και μπορούν να συμμετέχουν οι άνθρωποι. Terra Selvagia, ακτιβιστής. 13/2/2003
Η φυλακή δεν είναι εμπόδιο για το ALF. Katie Fedor, ακτιβίστρια του ALF, 28/8/1998
Αν δεν έχουμε φυλακισμένους, έχουμε σταματήσει να πολεμάμε. Αν ξεχάσουμε τους φυλακισμένους, έχουμε χάσει τον πόλεμο. Keith Mann, ακτιβιστής και πρώην κρατούμενος του ALF
Αυτή η εκστρατεία για τη διάσωση των θυμάτων της επιστήμης και της γεωργίας στην Iowa δε θα σταματήσει μέχρι να πάψει η εκμετάλλευση κάθε ζώου, μέχρι κάθε σφαγείο να πυρποληθεί και να κατεδαφιστεί. Στον αγώνα για την ελευθερία όλων των ζώων, τα πάντα είναι δίκαια. Προκήρυξη του ALF, 18/8/2002
Δε λυπάμαι καθόλου όσους, στις ΗΠΑ ή στην Αγγλία, είδαν τα αυτοκίνητά τους σπασμένα ή καμένα, γιατί τα αυτοκίνητά τους αυτά, τα απέκτησαν με λεφτά βουτηγμένα στο αίμα. Kevin Jonas, ακτιβιστής του SHAC στην απολογία του στον ανακριτή της Φιλαδέλφια, για τις πράξεις του ALF
Μπρος στην σφαγή 9 δισεκατομμυρίων ζώων κάθε χρόνο, δεν είναι καθόλου αξιοπρεπές να βάζεις μια υπογραφή σε μια καμπάνια, αυτό που είναι αξιοπρεπές είναι να βγεις έξω και να κάψεις τη βιομηχανική φάρμα. John Harper, φυλακισμένος ακτιβιστής του SHAC
Σ’ έναν πόλεμο πρέπει να οπλιστείς, και άνθρωποι μπορεί να πεθάνουν, κι εγώ, υποστηρίζω κάθε ενέργεια από τις μολότοφ και τα εκρηκτικά κάτω από αμάξια, και ίσως σε ένα επόμενο στάδιο, τη πυροβόληση των επιστημόνων που πειραματίζονται σε ζώα, μπρος στα σπίτια τους. Είναι ένας πόλεμος, και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τους σταματήσουμε. Tim Daley, ακτιβιστής του βρετανικού ALF
Ο πολιτισμός σαν ολότητα έχει αποδειχθεί επιρρεπής σε μια διαρκή φθορά του ανθρώπινου και μη, ζώου. Δε θα συμβιβαστούμε με τίποτα λιγότερο από την κατάρρευσή του. Προκήρυξη του ELF στις 3/6/2003
Η δολιοφθορά, είναι κάτι παραπάνω από το οικονομικό σαμποτάζ, και φυσικά είναι επαναστατική! Αυτό είναι Τζιχάντ, φίλε. Δεν υπάρχουν αθώοι θεατές, απλούστατα γιατί σε τέτοιες στιγμές, οι θεατές δεν είναι αθώοι. Να τους πάρουμε στο κατόπι! Mike Roselle, συν-ιδρυτής του Earth First!, στην εφημερίδα Earth First! 12/1994-1/1995
Στο κράτος που χρεωκοπεί λόγω της πολιτικής που ακολούθησαν τα 2 μεγάλα κόμματα απο το 74 και μετά, ένας νέος άνθρωπος βρίσκεται προφυλακισμένος μέχρι να γίνει η δίκη του για συμμετοχή στα επεισόδια στην πορεία της Πέμπτης 11-03-2010.Ο Ψωμιάδης της ΑΣΠΙΣ και οι εμποροι ναρκωτικων μένουν ελέυθεροι μέχρι τη δίκη..
Χτυπάνε έναν για να τρομάξουν 100..Όλοι στους δρόμους..
, διαβάζουμε: …O υψηλός επαγγελματισμός χαρακτηρίζει πολλές εξτρεμιστικές ομάδες όπως το ALF. Συχνά οργανώνονται σε απομονωμένους πυρήνες και είναι δύσκολο να διεισδύσεις ή να τους ταυτοποιήσεις, και υπάρχει σχετικά υψηλή μυστικότητα, τα μέλη πχ παροτρύνονται να μη χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα ώστε να αποφύγουν αναγνωρίσεις και παρακολούθηση. Οι ακτιβιστές ψάχνουν προσεκτικά κάθε στόχο, συχνά περνούν μέρες ή και μήνες φωτογραφίζοντας και χαρτογραφώντας τα συστήματα παρακολούθησης και τους φύλακες που υπάρχουν. Αν είναι δυνατόν, οι ίδιοι ακτιβιστές γράφονται σε γκρουπ ξενάγησης στις εγκαταστάσεις-στόχους, στρατολογούν προσωπικό που τους βοηθά, ή ακόμα πιάνουν δουλειά εκεί ώστε να μάθουν περισσότερα και να περνάν από τα συστήματα ελέγχου… … Ο τρόμος και μόνο είναι η κύρια τακτική των ακτιβιστών για τα δικαιώματα των ζώων. Χρησιμοποιούν τη βία με την δηλωμένη πρόθεση να αναγκάσουν τη κυβέρνηση να δράσει με έναν επιβεβλημένο τρόπο, να εισάγει ειδικές νομοθεσίες. Η τρομοκρατικές μέθοδοί τους είναι να εμπνεύσουν τον φόβο μέσω δηλητηριασμένων σοκολατοειδών, περίεργων γκράφιτι, με βίαια και απειλητικά τηλεφωνήματα, στέλνοντας παγιδευμένα δέματα, και καταστρέφοντας περιουσίες… …Υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τις πιθανότητες εξέλιξης από τον βανδαλισμό στον εμπρησμό και τις βόμβες και σε ακόμα πιο θεαματικά γεγονότα. Με ενέργειες που αντιγράφονται εύκολα από μεμονωμένα άτομα που ενδεχομένως να έθεταν σε κίνδυνο ζωές, και με την άνοδο της παραβατικότητας που θα μπορούσε να δημιουργήσει απρόβλεπτα προβλήματα για του υπερασπιστές του νόμου και το ποινικο – δικαστικό σύστημα… 